Uszkodzenie mięśnia czworogłowego jest bardzo poważnym schorzeniem. Polega na urazie lub zerwaniu ścięgna w mięśniu odpowiadającym za wyprost nogi w kolanie. W konsekwencji nie jest możliwe chodzenie i bieganie, ani nawet stanie.

Mięsień czworogłowy jest największym mięśniem człowieka. Razem z rzepką i więzadłem tworzy aparat wyprostny kończyny dolnej. Jest zbudowany z czterech części (tzw. głów): przyśrodkowej, bocznej, pośredniej i prostej. Uszkodzeniu najczęściej ulega głowa prosta, a zmiana występuje zazwyczaj w odległości do 2 centymetrów od rzepki.

Pojawienie się dolegliwości w okolicy kolana, szczególnie zmian uniemożliwiających ruch lub wywołujących ból, wymaga konsultacji z fizjoterapeutą lub z lekarzem ortopedą. Szybkie rozpoczęcie procesu diagnozy i leczenia może zapobiec wielu komplikacjom wynikającym z uszkodzenia mięśnia.

Uszkodzenie mięśnia czworogłowego – przyczyny

W większości przypadków uszkodzenie mięśnia czworogłowego dotyka tylko jednej kończyny dolnej naraz. Częściowe uszkodzenie występuje głównie u młodych sportowców. Całkowite zerwanie zdarza się stosunkowo rzadko. Ryzyko urazu jest większe w wypadku pacjentów z otyłością lub chorobami metabolicznymi (np. nadczynność przytarczyc, niewydolność nerek, dna moczanowa, cukrzyca).

Uszkodzenie może nastąpić w wyniku:

  • nagłego skurczu mięśnia przy lekko zgiętym kolanie, np. w czasie upadku lub przy kopnięciu zablokowanej piłki,
  • bezpośredniego uderzenia w mięsień,
  • skaleczenia mięśnia ostrym przedmiotem,
  • przypadkowego uszkodzenia mięśnia w trakcie zabiegu przeprowadzanego w okolicy kolana.

Uszkodzenie mięśnia czworogłowego – objawy

Po urazie mięśnia czworogłowego występuje kilka charakterystycznych objawów:

  • ostry ból powyżej rzepki,
  • obrzęk w okolicy kolana,
  • bruzda w miejscu uszkodzenia,
  • brak możliwości wyprostu kolana.

Uszkodzenie mięśnia czworogłowego – diagnostyka

Diagnozując uszkodzenie mięśnia czworogłowego, lekarz ortopeda lub fizjoterapeuta porównuje wyniki badania obrazowego wykonanego dla kończyny zdrowej z obrazem kończyny chorej. Większość objawów potwierdzających jest widoczna na zdjęciu rentgenowskim. Są to:

  • zniesienie cienia ścięgna,
  • nierówny zarys przednio-górnej krawędzi rzepki,
  • wysięk w stawie,
  • niskie ustawienie rzepki,
  • przednie pochylenie górnego bieguna rzepki.

W niektórych sytuacjach RTG musi być uzupełnione badaniem USG i / lub rezonansem magnetycznym.

Uszkodzenie mięśnia czworogłowego – leczenie i fizjoterapia

Przy świeżych uszkodzeniach częściowych można podjąć próbę leczenia zachowawczego. Przez okres od 3 do 6 tygodni konieczne jest unieruchomienie chorej nogi w pełnym wyproście. Dopiero potem można stopniowo wprowadzać do leczenia rehabilitację technikami manualnymi i fizykalnymi, a także terapię ruchem.

W przypadku całkowitego zerwania mięśnia czworogłowego najlepsze efekty przynosi zabieg chirurgiczny. Polega on na zeszyciu urwanego ścięgna lub doszyciu go do rzepki. Taki zabieg pozwala szybko wrócić do pełnej sprawności, a nawet zawodowego lub amatorskiego uprawiania sportu. Opracowania naukowe podają, że ponad 80% pacjentów po operacji wraca do pełnej aktywności sprzed urazu.

Bardzo ważnym elementem powrotu do zdrowia po zabiegu operacyjnym jest fizjoterapia. Jej celem jest przyspieszenie procesu gojenia rany, odzyskanie ruchomości w kolanie, wzmocnienie mięśnia oraz zapobieganie kolejnym uszkodzeniom. Zabiegi rehabilitacyjne zazwyczaj obejmują fizykoterapię, masaż leczniczy, kinezyterapię oraz trening funkcjonalny.